Recensie – De vrouw die een jaar in bed ging liggen

2 okt 2020 | Boekentips

Ik hou van waargebeurde verhalen. Ontspannen lezen en tegelijk iets leren over de maatschappij of de geschiedenis, een mooie combinatie. En ik dacht dat De vrouw die een jaar in bed ging liggen ook waargebeurd was. Een volmaakte huisvrouw die dodelijk vermoeid raakt van altijd maar voor anderen zorgen en zelf ergens op het tweede plan blijven. Ik kon me wel iets voorstellen bij die moeheid ๐Ÿ˜‰. Dus toen ik ontdekte dat dit boek niet op waarheid gebaseerd was, viel dat eventjes tegen en twijfelde ik of ik door zou lezen. Maar algauw werd het verhaal zรณ absurd dat ik toch graag wilde weten waar dit in vredesnaam zou eindigen. Dus ik las door en schreef er een recensie over.

Het (bizarre) verhaal

Eva is getrouwd met Brian en moeder van de hoogbegaafde tweeling Brianne en Brian Junior. Op de dag dat de tweeling naar Leeds vertrekt om te gaan studeren, giet Eva een pan soep over haar mooiste, zelfgeborduurde stoel en gaat in bed liggen om daar een jaar lang niet meer uit te komen. Ze weet niet waarom en probeert het ook niet te verklaren; ze blijft gewoon liggen. Eigenlijk wil ze er zelfs niet meer uit om naar de wc te gaan, omdat mensen dan gaan verwachten dat ze nog verder loopt. Maar omdat niemand haar wil helpen met het opruimen van haar poep en pies bedenkt ze daar een oplossing voor: het Witte Pad, het onderlaken van haar bed waarover ze naar de badkamer loopt zonder de grond aan te raken.

Een huis vol vreemde personen

Terwijl Eva daar in bed ligt, komen er steeds meer vreemde personen inย haar leven. Titania, die al 8 jaar de minnares van haar man blijkt te zijn, trekt zelfs bij hen in in de schuur. Haar moeder en schoonmoeder komen dagelijks over de vloer, omdat Brian totaal niet in staat is een huishouden te runnen zonder Evaโ€™s hulp. Rastafari Alexander, die extreem veel geduld met Eva heeft en die haar helpt waar hij kan, probeert een plekje in haar bed te bemachtigen. Ook op de stoep voor haar huis verzamelt zich een grote groep excentriekelingen. Terwijl haar familie haar steeds meer begint te verafschuwen door haar zelfverkozen bedlegerigheid, gaat de buitenwereld haar juist beschouwen als een heilige: de โ€˜Heilige der Buitenwijkenโ€™.

Wat vond ik van dit boek?

Hoewel het boek werd aangekondigd als grappig, ontroerend en hilarisch, kan ik mezelf helaas geen fan noemen. Ik sjeesde ook niet door de paginaโ€™s heen, zoals de recensent van Marie Claire beloofde. Ik vond het eigenlijk vooral een raar boek. Af en toe voelde ik wel sympathie voor Eva, maar dan gebeurde er weer iets vreemds waardoor ik haar toch weer gewoon een raar mens vond. Ook de verhaallijn rondom de tweeling, met een hoofdrol voor de getikte Poppy, vond ik niet grappig. Ik ergerde me alleen maar aan die tweeling die niet van zich afbeet.

Doorlezen of wegleggen?

Tekening van vrouw die in bed ligt

Tijdens het lezen heb ik me zeer regelmatig afgevraagd of ik nog verder zou lezen of dat ik het boek zou wegleggen. Ik las toch steeds nog maar even verder, omdat het verhaal zo absurd was dat ik toch wel wilde weten waar het nou heen ging. Ik heb het uiteindelijk dus wel helemaal uitgelezen, maar ik heb niet het gevoel dat ik echt iets gemist had als ik het halverwege had weggelegd.

Als je in een heel melige bui bent is dit boek waarschijnlijk heerlijk om te lezen. Maar als je net als ik graag wat opsteekt van de boeken die je leest, of als je graag echt helemaal in een verhaal gezogen wilt worden, dan zou ik dit boek niet aanbevelen. Het is absurd en af en toe grappig, maar wat mij betreft niet grappig genoeg. Sorry!

Fragmenten die het boek typeren

Tijdens het kerstdiner:
โ€˜Is die hufterige doctor Beaver thuis?โ€™ [โ€ฆ]
Thomas ging Titania voor naar de keuken. Brian verslikte zich bijna in de schil van zijn gepofte aardappel. Titania sprak: โ€˜Hij heeft me eruit gegooid, Brian. Ik kan niet naar mijn moeder, dat zou ze niet overleven. En ik kan niet naar mijn zus. Dat genoegen gun ik die trut niet. Je zei dat je met kerst bij Eva weg zou gaan. Goed, nu is het dus Kerstmis.โ€™
Iedereen hapte geschokt naar adem, behalve Brian. Hij vloog met zijn zware lijf uit de stoel alsof hij uit een kanon werd afgeschoten.

~

Tijdens de begrafenis van schoonmoeder / oma Yvonne:
โ€˜Laat ons Yvonne Primrose Beaver toevertrouwen aan de genade van God, onze Schepper en Verlosser.โ€™
Brian Junior zei op luide toon: โ€˜Schepper? Ik dacht het niet. [โ€ฆ] Verscheidenheid plus differentiรซle voortplanting plus erfelijkheid maakt natuurlijke selectie. Darwin 1, God 0.โ€™
De dominee keek naar Brian Junior en dacht: Arme kerel, Tourette is een vreselijke aandoening.

Mijn cijfer: 5

Sue Townsend – De vrouw die een jaar in bed ging liggen
LINDA.boeken | 2012 | 978 90 388 9874 2
Genre: Roman

Ben je toch wel erg nieuwsgierig naar dit boek? Je koopt het bij Bol.com voor maar โ‚ฌ9,-ย 

Dit boek lees ik op dit moment!

Story Brand – Donald Miller

Om je bedrijf te laten groeien, is 1 ding essentieel: je boodschap moet helder zijn. Je klanten willen precies snappen wat jouw toegevoegde waarde is. Welk probleem los je op? Waarom zal dat hun leven verbeteren? Dat moet je duidelijk kunnen vertellen. Het Story Brand-framework helpt je om die heldere boodschap te ontwikkelen. Een must-read voor copywriters en contentmarketeers!

Je koopt hem hier bij bol.com*.

*Oh ja trouwens, die linkjes naar Bol.com enzo zijn allemaal affiliate links. Dat betekent dat ik een kleine bijdrage van Bol.com, Managementboek.nl of Amazon ontvang als jij via mijn link dit boek koopt. Jij betaalt geen cent extra!

Je las een blog van mij, Annelies. (Wie?!)

Copycoach, communicatiestrateeg en liefhebber van mooie zinnen en flauwe woordgrapjes. Schrijft #tekstenwaarjeblijvanwordt, want saaie teksten zijn er al genoeg. En daar wordt geen mens รฉn geen merk beter van. Dus wil jij je teksten meer laten shinen? Stuur me een berichtje!

Claartje blij door zakelijk tekenen

Hi, ik ben Annelies

Copycoach, communicatiestrateeg en (eind)redacteur voor bedrijven die online net zo inspirerend willen zijn als in het echt, zodat ze de allerleukste klanten en sollicitanten aantrekken.

Fan van boekentips? Lees verder!

Boekentips

Recensie – De verwarde cavia

Ik ben fan van Paulien Cornelisse. Als ik haar zie moet ik al lachen, ze praat zo heerlijk onderkoeld. Ook haar boeken vind ik enorm grappig, en dan met name Taal is zeg maar echt mijn ding. Ik was dus ook erg benieuwd naar De verwarde cavia. De titel klonk mij wel wat bizar in de oren. Net als het plot: een cavia die op de afdeling communicatie werkt?! Lees hier of dit boek zo leuk was als ik hoopte.

Boekentips

Recensie โ€“ Mam, ik bel je zo terug

โ€œMam, ik bel je zo terugโ€. Hoe vaak heb ik dat zelf niet tegen mijn moeder gezegd? Maar in het geval van Nadine was het de laatste zin ooit die ze tegen haar moeder zei. Een paar minuten later was ze dood. Vermoord door haar ex. Ik las het boek om te lezen hoe het zover kon komen en welke impact het had op het leven van haar familie. Zeer indrukwekkend!

Boekentips Persoonlijke ontwikkeling

Jij bent een badass

Wat een heerlijk boek! Het bruist van de energie die via mijn ogen zo in mijn hoofd en lijf terechtkwam terwijl ik het boek las. Jen Sincero heeft een supervlotte, heerlijk lompe recht-door-zee-schrijfstijl die me regelmatig hardop deed lachen. Maar intussen vertelt ze wel steengoede dingen. Dikke aanrader!

Boekentips

Recensie โ€“ Kut kanker!

Veertien keer kanker krijgen en dan zรณ positief blijvenโ€ฆ Iedere keer als ik Bibian Mentel op tv zie ben ik weer totaal ondersteboven van haar mentale veerkracht. Haar โ€˜mentelityโ€™. Daar wilde ik meer van weten, en dus las ik haar boek.

Boekentips

Recensie – Ik kan er nรฉt niet bij

Drie keer was ik zwanger. En drie keer maakte ik me flink zorgen of het kindje wel gezond zou zijn. Dar waren ze allemaal, gelukkig. Maar Sander Verheijen en zijn vrouw Jip hadden โ€˜pechโ€™. In Ik kan er nรฉt niet bij beschrijft hij op een prachtige manier hoe hun leven verandert als blijkt dat hun ogenschijnlijk gezonde tweelingzoons allebei een flinke handicap hebben.

Boekentips

Deze boeken las ik in april

Ik deel graag over boeken waar ik blij van werd. Maar in april las ik er ook een paar met thema's als erfelijke alzheimer en kindermishandeling. Niks vrolijks aan, maar tรณch aanraders.

Boekentips

Recensie โ€“ Het meisje dat verdween

โ€œIk word bang van de titel van jouw boek,โ€ zei mijn dochter. En terecht. Wat een horror moet het zijn, als je dochtertje zomaar verdwijnt. De dochter die je probeert te redden, maar die verraden wordt en moederziel alleen aan de naziโ€™s wordt overgedragen. Waargebeurd en afschuwelijk verhaal, maar wel een absolute aanrader om dit boek te lezen.

Boekentips

Boeken waar ik blij van werd in mei 2022

In mei las ik 4 boeken, en hier lees je de recensies, waaronder 'Waarom vrouwen minder werken dan mannen'. Verplichte kost, wat mij betreft! En verder: Een thuis in Afrika, Kees de Jongen en Oorlogsdochter (lezen als je fan van Downton Abbey bent!)

Boekentips Zonnige teksten

Boeken waar ik blij van werd in maart

Lezen is op dit moment mijn grootste hobby. Mijn andere favoriete bezigheden โ€“ dansen op feestjes, uit eten, borrelen op terrasjes, reizen, shoppen, badmintonnen, escape rooms doen โ€“ staan net als bij de rest van de wereld nu even op een laag pitje. Dus lees ik maar gewoon wat meer. In maart las ik 5 boeken uit. Allemaal aanraders, vond ik, dus ik deel ze graag met je!

Boekentips

Recensie – Selma

De ondertitel van het boek Selma van Carolijn Visser trok meteen mijn aandacht: Aan Hitler ontsnapt, gevangene van Mao. Hoeveel tegenslag kun je hebben in je leven? Het boek won in 2017 de Libris Geschiedenis Prijs, dus dit moest natuurlijk gelezen worden.

Boekentips

Deze boeken las ik tijdens mijn vakantie

Vakantie is voor mij hรฉt moment om even grandioos boeken te bingen. Dat lukte dit jaar ook weer best aardig, ook al waren we met 9 man op vakantie en gingen alle avonden 'op' aan spelletjes en wijntjes drinken. Maar overdagโ€ฆ bij het zwembadโ€ฆ ja, daar genoot ik met...

Boekentips

Recensie – Wen er maar aan

Als je keihard wil lachen, moet je dit boek van Maike Meijer lezen (je kent haar misschien wel van Toren C). Met teksten als 'zo'n honger dat ik kwijlend naar mijn flosdraad kijk of er nog iets aanhangt wat ik kan verorberen' en met tekeningen erbij die minstens zo hilarisch zijn. Lezen hoor!