Jouw woorden kunnen de wereld veranderen

27 apr 2022 | Persoonlijk, Zonnige teksten

Die nacht woedde er een brand.

Een heftige brand, allesverwoestend. En dat in een tentenkamp dat toch al van oude doeken en halfvergane materialen aan elkaar hing.

Een kamp vol vluchtelingen. 22.000 mensen in een kamp bedoeld voor 3000. Ontheemde mensen, die nergens naartoe konden. Nergens welkom waren. Aan hun lot overgelaten.

En nu dan ook nog brand.
Dat betekende het einde van kamp Moria op Lesbos.

Uiteraard maakten alle Nederlandse media hier melding van.

Ook op hun socials.

Je zou verwachten dat mensen daar geschokt op reageerden. Dat ze het vreselijk zouden vinden voor al die mensen, die toch eigenlijk zijn zoals jij en ik.

Maar nee. Tot mijn grote verbazing focusten de reacties zich op 1 zinnetje: ‘Nederland zal 100 kinderen opvangen die daar nu zonder ouders verblijven.’

En wat voor reacties! 😯

De een nog wreder dan de andere:

  • ‘Ze komen allemaal geluk zoeken!’
  • ‘Ze hebben het gewoon zelf aangestoken!’
  • ‘Ze pikken onze huizen in!’
  • ‘Straks komen al die ouders er gewoon achteraan!’
  • ‘Laat lekker daar blijven, er zitten allemaal terroristen bij!’

Dit is slechts een kleine bloemlezing; het regende van zulke reacties! En het raakte me tot op het bot.
Heb je dan écht geen greintje medeleven in je lijf? Denk je echt dat jouw leven slechter is dan dat van hen?

Er laaide een vuur in me op en ik kreeg de neiging om héle lelijke dingen te posten. Om die vreselijke reageerders op hun rottige karakter te wijzen.

Maar ik deed het niet.

Want ineens besefte ik: dít is dus wat taal doet.

Met je woorden creëer je sfeer. Roep je gevoel op. Je kan ze ten goede inzetten, of ten kwade. Je kunt negatieve vibes de wereld in slingeren, of positieve. Je kunt er angst en woede mee voeden, of liefde.

Je hebt het zelf in de hand. Jij en je pen (of je toetsenbord) hebben impact op anderen. Op social media, in onze hele samenleving, in de hele wereld.

En ik voelde: deze negativiteit, daar wil ik niet aan bijdragen.

Ik wil een positief stempel op deze wereld drukken. En dat kán ik ook. Met mijn pen. Ik kan er heel bewust voor kiezen om een ander geluid te laten horen.

En dus postte ik een reactie waarin ik opriep voor meer begrip.
Dat veranderde de sfeer niet direct 😉.

Er volgden al snel reacties in de trant van ‘Jezus mens, ga toch bomen knuffelen!’ en ‘Neem er lekker zelf 10 in huis!’

Slik. Maar… ik kreeg óók een hele hoop hartjes. En hoewel ik schrok van al die hatelijkheid die zich ineens op mij richtte, voelde ik ook trots. Ik had mijn woorden ten goede gebruikt.

En dat zette me aan het denken…

Wat als we allemáál onze woorden ten goede gebruiken?

Als we onze woorden zorgvuldiger inzetten? Ons bewust zijn van de kracht van taal, en die ten goede benutten?

Zou de wereld dan niet veel mooier worden? Liever, warmer, leuker?

Lijkt mij het proberen waard. En dus zet ik me hier sindsdien elke dag opnieuw voor in. Met en voor mijn klanten.

Want ik geloof oprecht dat we met onze woorden de wereld kunnen veranderen. ❤️

Je las een blog van mij, Annelies. (Wie?!)

Copycoach, communicatiestrateeg en liefhebber van mooie zinnen en flauwe woordgrapjes. Schrijft #tekstenwaarjeblijvanwordt, want saaie teksten zijn er al genoeg. En daar wordt geen mens én geen merk beter van. Dus wil jij je teksten meer laten shinen? Stuur me een berichtje!

Claartje blij door zakelijk tekenen

Hi, ik ben Annelies

Copycoach, communicatiestrateeg en (eind)redacteur voor bedrijven die online net zo inspirerend willen zijn als in het echt, zodat ze de allerleukste klanten en sollicitanten aantrekken.

Lees je gewoon lekker verder?

Persoonlijk

Taalnazi of gebrek aan modegevoel?

Mode. Ik ben er niet zo goed in. Als iets net in de mode komt, vind ik het meestal lelijk. Tegen de tijd dat het weer uit de mode raakt, denk ik: hmm… zal ik het dan toch maar eens proberen? Heb ik misschien ook met taal...? Of ben ik gewoon een ouderwetse taalnazi? 😅

Boekentips

Recensie – Selma

De ondertitel van het boek Selma van Carolijn Visser trok meteen mijn aandacht: Aan Hitler ontsnapt, gevangene van Mao. Hoeveel tegenslag kun je hebben in je leven? Het boek won in 2017 de Libris Geschiedenis Prijs, dus dit moest natuurlijk gelezen worden.

Boekentips

Recensie – Kut kanker!

Veertien keer kanker krijgen en dan zó positief blijven… Iedere keer als ik Bibian Mentel op tv zie ben ik weer totaal ondersteboven van haar mentale veerkracht. Haar ‘mentelity’. Daar wilde ik meer van weten, en dus las ik haar boek.

Marketing

Hier zit het goud voor je contentmarketing

Lekker al je content uitbesteden aan een marketingbureau of een copywriter? Kan. Maar da's lang niet voor elk bedrijf de beste oplossing. Ik laat mijn klanten veel liever zélf hun content schrijven. Waarom? En hoe dan? Lees je hier.

Boekentips

Recensie – De waterdanser

Oprah Winfrey vond De waterdanser een van de beste boeken die ze ooit gelezen had. ‘Ik was compleet in de ban,’ zei ze. Meer aanmoediging heb ik niet nodig om een boek direct te gaan lezen.

Persoonlijk Schrijftips

Typfouten, spelfouten, grapjes en augurken

Ik spotte een grappige taalfout, schreef er een post over en haalde me daarmee een hoop zuurpruimen en augurken op de hals. Het was namelijk geen taalfout en hoe belachelijk was het dat ik dat als tekstschrijver niet wist?? Zo werd een grappige post ineens een uitgebreid blog. Lees je hier.

Boekentips

Deze boeken las ik in april

Ik deel graag over boeken waar ik blij van werd. Maar in april las ik er ook een paar met thema's als erfelijke alzheimer en kindermishandeling. Niks vrolijks aan, maar tóch aanraders.

Persoonlijk

Meng ik me in de discussie?

Zal ik me nou in deze discussie mengen of niet? Dat vraag ik me bijna dagelijks af bij de gemiddelde Facebook-post die ik voorbij zie komen in mijn tijdlijn. Of het nu gaat over vluchtelingen, het coronavirus, bezuinigingen in de zorg of het onderwijs, een willekeurige strafzaak of een ontroerend nieuwsbericht over een groot geldbedrag dat is opgehaald voor een doodziek kindje. Waar is de nuance?

Boekentips

Recensie – Wen er maar aan

Als je keihard wil lachen, moet je dit boek van Maike Meijer lezen (je kent haar misschien wel van Toren C). Met teksten als 'zo'n honger dat ik kwijlend naar mijn flosdraad kijk of er nog iets aanhangt wat ik kan verorberen' en met tekeningen erbij die minstens zo hilarisch zijn. Lezen hoor!